FACJA ZEOLITOWA

FACJA ZEOLITOWA charakteryzuje się niskotemperaturową hydratacją, zaburzającą pierwotne magmowe równowagi mineralne. Zmiany jakie tu następują zostały określone przez Coombs`a jako tzw. burial metamorphism, nie zawierają cech wskazujących na związek z deformacją orogeniczną. Stabilne są krzemiany warstwowe (montmorillonity, seladonit), relikty magmowych zespołów mineralnych są na ogół dobrze zachowane. Ze wzrostem głębokości pogrążania Ca-plagioklaz zastępowany jest albitem i laumontytem. Pospolity jest chloryt, zaś adular może formować pseudomorfozy po analcymie. Przy dalszym pogrążeniu zeolity są zastępowane prehnitem i pumpelyitem, podrzędnie pojawia się epidot. Głównym zeolitem jest thomsonit.